3. ตัณหาสูตร

ว่าด้วยธรรมมีตัณหาเป็นมูล 9 ประการ

[227] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมอันมีตัณหา
เป็น 9 ประการ เธอทั้งหลายจงฟัง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ธรรมอันมีตัณหาเป็นมูล 9 ประการเป็นไฉน การแสวงหาเพราะ
อาศัยตัณหา 1 การได้เพราะอาศัยการแสวงหา 1 การวินิจฉัย
เพราะอาศัยการได้ 1 ฉันทราคะเพราะอาศัยการวินิจฉัย 1 ความ
หมกมุ่นเพราะอาศัยฉันทราคะ 1 ความหวงแหนเพราะอาศัยความ
หมกมุ่น 1 ความตระหนี่เพราะอาศัยความหวงแหน 1 การจัดการ
อารักขาเพราะอาศัยความตระหนี่ 1 ธรรมอันเป็นบาปอกุศล
หลายประการ คือ การจับท่อนไม้ จับศาตรา การทะเลาะ การ
แก่งแย่ง การวิวาท กล่าววาจาส่อเสียว่ามึง ๆ และพูดเท็จ ย่อม
เกิดขึ้น 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมมีตัณหาเป็นมูล 9 ประการ
นี้แล.
จบ ตัณหาสูตรที่ 3

อรรถกถาตัณหาสูตรที่ 3

มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า ตณฺหํ ปฏิจฺจ ได้แก่ตัณหา 2 อย่าง คือ เอสนตัณหา
(ตัณหาในการแสวงหา) 1 เอสิตตัณณหา (ตัณหาในการแสวงหาได้แล้ว)
1. บุคคลเดินไปตามทางแพะและทางที่มีตอไม้เป็นต้น เสาะแสวง